HIER HEBBEN WE DRIE JAAR OP GEWACHT!

Slippens en Stam grijpen hun begeerde klassieker

,,Drie jaar op gewacht''

,,Man, dit is mooi. Hier hebben we drie jaar op moeten wachten.'' Robert Slippens bokste zichzelf haast door het plafond toen hij als winnaar over de streep kwam. Een eindje verderop fladderde Danny Stam in extase over het Gentse hout. ,,Ik weet wel dat er veel favorieten zijn uitgevallen'', wist Slippens. ,,Onze fout toch niet?''

Paul DE KEYSER

Maandag 29 november 2004 om 00:00

,,Zoveel pech op één zesdaagse. Je houdt het niet voor mogelijk'', sakkerde Patrick Sercu. Steels en Wiggins niet ter beschikking. Daarna het forfait van VDB en daags voor de start nog eens McGrory die afzegde met lelijke koorts. Eens op toeren zat het leed voor de wedstrijdleider er nog lang niet op: Marvulli out met griep, Betschart met een pijnlijke karbonkel op het zitvlak. En als toemaatje Matthew Gilmore die gisteren in volle derny-ren uit de piste verdween om in zijn pistehokje boven de emmer kotsmisselijk te zitten wezen. ,,Niet ideaal om een kwartiertje later on een finale op leven en dood te koersen'', probeerde hij te glimlachen, terwijl alle kleur van zijn gelaat was verdwenen. Het sierde hem dat hij ondanks alles probeerde, tot twee keer toe opnieuw van de baan moest vluchten om halverwege de finale dan toch wijselijk op te geven.

Iljo Keisse, zijn beschermeling, wist ondertussen wat hem te doen stond. Knokken voor twee. Dat deed hij ook. Nog maar eens. ,,Een fantastische week'', vond de blonde jongeling, stormachtig uitgezwaaid. ,,Natuurlijk ben ik evenmin bullheaded voor de omstandigheden. Beikirch was een schitterende gezel, die mijn moeilijke momenten hielp opvangen. Bovendien vielen drie koppels uit door ziekte of blessure. Duo'due south die normaal vóór mij waren geëindigd. Nu, vijfde was ook schitterend geweest. Ik heb weer veel geleerd.''

Een paar weken geleden winst in eigen Amsterdam, voor de tweede keer: 't was wel mooi natuurlijk voor Robert Slippens en Danny Stam. Gelukkig ook al eens Bremen. ,,Gent is echter de zwaarste. Da's koersen, koersen en nog eens koersen. Ze zouden het beter een zevendaagse noemen. De mensen die hier in de tribunes zitten zijn ook daarvoor gekomen. Niet voor goedkope show, een simpele kermis. Nogal wiedes dus dat we wilden winnen. Vorig jaar óók al, en het jaar voordien... Ach wat, Gent is een klassieker. Wie de pretentie heeft een winnaar te zijn, kan niet zonder op zijn erelijst.''

Nochtans had het Nederlandse duo het een paar maanden geleden knap moeilijk om zich op te laden voor een nieuwe wintercampagne. De olympische ploegkoers was immers ook voor hen uitgedraaid op een lelijke afknapper. ,,Op de dag dat het moest gebeuren, wàren we er niet'', getuigt Slippens. ,,Nosotros waren er een paar weken niet goed van. Tot we eens keihard op tafel bonsden en besloten alles van ons af te zetten en er weer keihard tegenaan te gaan om onze gram te halen in de zesdaagsen.''

Kuipke tweede thuis

Uiteindelijk had het succes van Slippens en Stam nog een vleugje thuiswinst mee. ,,Bij gebrek aan een eigen baan is het Kuipke lange tijd onze tweede thuis geweest. Dat veranderde pas toen er wielerbanen kwamen in Amsterdam, Alkmaar en nu ook terug een zesdaagse gereden wordt in Rotterdam. Het spreekt echter dat Gent apart blijft voor ons. Dat hoor je toch aan het applaus.

(droog)

Er zitten altijd flink wat Nederlanders op de tribunes, hé!''

Source: https://www.nieuwsblad.be/cnt/glbain1u

Posted by: staleywallst.blogspot.com